BANKA HESAP HAREKETLERİNİN FETÖ/PDY SİLAHLI TERÖR ÖRGÜTÜNE YARDIM KASTIYLA HAREKET ETTİĞİNİ GÖSTERMEYE YETERLİ OLMADIĞI GEREKÇESİ İLE BERAAT

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
ADANA 2. CEZA DAİRESİ
ESAS YIL/NO: 2018/2546
KARAR YIL/NO: 2020/61
KARAR TARİHİ: 29.01.2020

Yukarıda açık kimlik bilgileri yazılı bulunan sanık hakkında, Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/10/2018 tarih ve 2018/161 esas 2018/319 karar sayılı kararı ile dosyanın istinaf incelemesi için Dairemize gönderildiği, Dairemizin 2018/2546 esasına kaydının yapılarak Dairemizce yeniden yargılama yapılmıştır.

İDDİA:

Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 18/04/2018 tarih ve 2018/19052 soruşturma, 2018/6251 Esas, 2018/1126sayılı iddianamesi ile “Sanığın silahlı terör örgütüne üye olma” suçunu işlediğinden bahisle TCK’nun 314/2, 53/1-2, 54/1, 58/9, 63/1 ve 3713 Sayılı TMK’nun 5/1 maddeleri gereği cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.

İLK DERECE MAHKEMESİNİN KABUL VE UYGULAMASI:

Gerekçeli kararda özetle; “Mevcut dosya kapsamı değerlendirildiğinde sanık hakkında her ne kadar örgüte üye olmak suçundan dava açılmış ise de; delillerin değerlendirilmesi neticesinde sanığa atfedilen suçun örgüte üyelik suçunu oluşturmayacağı görülmüştür. Buna yönelik olarak Mahkememizce dosya bilirkişiye gönderilmiş, 10/07/2018 tarihli bilirkişi raporu aldırılmıştır. Bilirkişinin 13 sayfa olarak düzenlediği raporun 12.sayfasında sonuç bölümünde sanığın banka nezdinde vadeli vadesiz katılım hesapları ve kredi kartının bulunduğu hesaplarına para çekme yatırma ve virman şeklinde hareketler görüldüğü, sanığın hesap hareketlerinde örgütün dernek veya yayın organlarına ödeme tespit edilmediği, sanığın 17/25 Aralık 2013 tarihinden sonra herhangi bir talimatla parayı yatırdığına dair dikkat çekici para girişinin, artışının olmadığı görülmüştür şeklinde rapor tanzim edildiği, ancak sanığın hesabındaki artışa ilişkin bank …..dan gelen dökümanlardan 17/25 Aralık öncesi 2013 aralık ayında hesap bakiyesinin 292,5 TL 2014 Ocak 904,98 TL 2014 Şubat 6.322,00 TL Mart 4600 TL, Nisan 56.858,00 TL Mayıs 89.385 TL Haziran ayında 91.610,00 TL Temmuz 91.541 TL, Ağustos 90.876,TL Eylül 102.297 TL Ekimde 90,623 TL kasım ayında 90,625 TL Aralık 92.743 2015 yılı ocak ayı 94.225, Şubat 94.671, Mart 95.975 TL Nisan 96.908 TL Mayıs 155,00 TL Haziran 25 TL Temmuz 25 TL şeklinde ay sonu bakiyelerinin olduğu söz konusu para artış tarihlerinin FETÖ terör örgütü üyesinin talimat tarihlerine denk gelmesi yatırılan para miktarı daha öncesindeki hesap hareketleri de dikkate alındığında sanığın savunmalarının dosya içerisindeki delillerle uyuşmadığı suçtan kurtulmaya yönelik savunma yaptığı bu nedenle sanığın bank …..daki para hareketlerinin TCK 220/7 kapsamında değerlendirilmiştir. Ve söz konusu yerleşik Yargıtay İçtahatları da dikkate alınarak Yargıtay 16. C.D. 2017/1862 2017/5796 E.K. Yine yanı dairenin 2018/1118 2018/1935 Karar sayılı ilamlarında da bank …..daki para hareketleri yönünden eylemin örgüte üye olmamakla birlikte örgüte yardım kapsamında değerlendirilmiştir.

Yine Mersin Kom Şube Müdürlüğünce çevre araştırma tutanakları irdelendiğinde sanığın ….. kullanıcısı olmadığı, dernek, sendika üyeliği, sgk kaydı ve tepe yönetimiyle irtibatının olmadığı,

TCK.nın 220/7 maddesine göre örgüt içerisinde hiyerarşik yapıya dahil olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım eden kişi, örgüt üyesi olarak cezalandırılır. Yine yardım kavramının anlamını genişletmek, bunu maddi yardımla sınırlı tutmak bu şekilde ceza sorumluluğu alanını suçta ve cezada kanunilik prensibiyle uyumlu şekilde dar tutmak yardım kavramını en fazla somut olarak suç örgütüne yol göstermek, saklamak, gizlemek, yer ve barınak sağlamak bu gibi eylemleri özgür eylemleriyle destek vermek gerekir. Dosya kapsamı mevcut delil durumu değerlendirildiğinde sanığın örgüt üyeliği suçunu işlemediği, çünkü örgüt üyeliğinden hüküm kurabilmek için devamlılık, süreklilik ve fikir birliği içerisinde hareket etmesi gerektiği yerleşik içtihatlarla tespit edilmiştir.

Sanığın dosyada sadece örgüte üye olmamakla birlikte örgüt liderinin talimatıyla bank …..da bulunan hesaba para yatırma şeklindeki emir ve talimatıyla hareket ettiği, 0 TL olan banka hesap bakiyesini 92.085,65 TL.ye çıkarması örgütün talimatıyla hareket ettiği anlamını taşıdığı ve bunun da somut delillerle ortaya konulduğu, söz konusu sanığın bu fiilinin de örgüt üyeliği değil örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçunu oluşturduğu sübuta ermiştir.
Sanığın Fetö’yle bağlantılı herhangi bir kurum ve kuruluşla ilgisinin bulunmadığı dosya kapsamından anlaşıldığından sanık yönünden iddia edilen suçun örgüt üyeliği olmadığı, örgüt üyeliği suçunun vasıflarının mevcut dosya kapsamında sanık yönünden değerlendirilemeyeceği Mahkememizce anlaşılmıştır.

Suç veya terör örgütleri, kurma, yönetme veya bu örgütlere üye olma bağımsız suç tipleri olarak tanımlanmaktadır. TCK.nın 220/7 maddesi anlamında suç örgütünün hiyerarşik yapısına dahil olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım eden kişinin bilme ve isteme iradesiyle gerçekleşen yardım etme eyleminin cezalandırılmasını öngörmüştür.

TCK.nın 220/7 maddesinde geçen yardım kavramının anlamını genişletmemek, bunu maddi yardımla sınırlı tutmak bu şekilde ceza sorumluluğu anlamına “Suçta ve cezada kanunilik” prensibiyle uyumlu olacak biçimde dar tutmak, yine yardım kavramını en fazla somut olarak suç örgütüne yol göstermek, barınak sağlamak ve diğer hususlarda özgür iradesiyle destek bulmak fiillerini kapsayacak şekilde anlamak gerektiği, bu anlamda da sanığı örgütün finans kaynağı bank …..’ya her ne kadar eşinin talimatı doğrultusunda yatırdığını ifade etse de bilerek ve isteyerek para yatırdığı anlaşıldığından sanık yönünden örgüte yardım suçunun sübuta erdiği anlaşıldığından sanığın eylemine uyan FETÖ/PDY silahlı terör örgütünün hiyerarşik yapısına dahil olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan cezalandırma yoluna gidilmiş, TCK 220/7 maddesi gereğince yatırmış olduğu para miktarı nazara alınarak takdiren cezasında 2/3 oranında indirim yapılmış olup sanığın eylemine uyan örgüte üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan cezalandırılmasına” denilmek suretiyle sanığın mahkumiyetine dair hüküm kurulduğu görülmüştür.

İSTİNAF İNCELEMESİ AŞAMASI:

İstinaf başvurusunda bulunan sanık müdafi ….. istinaf dilekçesinde özetle; “Salt Bank …..da hesabı olduğundan değil duruşmada dinlenilen müvekkil sanık anlatımlarına ve dosyadaki bilirkişi raporu başta olmak üzere tüm delillere göre hareket edilerek müvekkil sanık …..’ın beraatine karar verilmesi gerekirken, lehe olan kanun hükümlerinin uygulanması talebi dahi reddedilerek, yasal unsurları oluşmayan terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, hükmü istinaf etme gereği doğmuştur. İzah edilen ve re’sen göz önünde bulundurulacak nedenlerle hukuki mesnetten uzak yerel mahkeme kararının sanık ….. lehine bozulmasına karar verilmesini” belirterek yerel mahkemece verilen hükmün bozulması istemiyle istinafa başvurmuştur.

SAVUNMA:

Sanık ….. Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinde vermiş olduğu savunmasında; ”Ben bu konuda daha önce soruşturma aşamasında verdiğim ifadelerimi aynen tekrar ederim, ancak eksiklikler vardır, terör örgütü ile uzaktan yakından herhangi bir ilgim yoktur, suçlamaları kabul etmiyorum, ben evliyim, 1 bebeğim var, FETÖ’ye ait hiçbir dersane ve okula gitmedim, üniversitede ailemin yanında kaldım, 2008 yılında Diyanet ile umreye gittim, örgütün organize ettiği bir umre değildir, herhangi bir geziye gitmedim, sohbet ve toplantılarına gitmedim, maddi yardımda bulunmadım, ….. ve ….. aboneliğim yoktur, Bank …..’da 2008 yılında hesap açtırdım, sosyal hayata ait tüm işlemlerimi bu bankada gerçekleştirdim, kimsenin talimatı ile para yatırmadım, her ne kadar savcılıkta bu paranın babamın sattığı arsanın karşılığı olduğunu söylemiş isem de; 30.000 TL lik miktar kızkardeşimden gelmiştir, daha sonra 2013 yılı Ekim ayında ev almayı düşünüyordum, sözleşme yaptım, daha sonra evi beğenmediğim için ….. inşaat tarafından hesabıma 50.000 TL ve 28.000 TL civarında para yatmıştır, babamın hacizli arsaları olduğu için babamın üzerine değil de benim üzerime arsalar alındı ve para akışı benim hesabımdan sağlandı, eğer ben FETÖ’nün çağrısını duysaydım üzerime kayıtlı olan arabam ve evimi satarak yatırırdım, suçlamaları kabul etmiyorum, beraatimi isterim, savunmam için yeniden mehil istemiyorum, önceki savunmalarımı tekrar ile beraatımı isterim, mahkeme aksi kanaatte ise hakkımda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ederim” şeklinde savunmada bulunmuştur.

Sanık ….. Ceza Dairemizde hazır edilerek alınan savunmasında; ”Ben üzerime atılı suçlamayı kabul etmiyorum, önceki savunmalarımı da tekrar ederim, benim ilk çalıştığım kurum Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığıydı, daha sonra 2012 yılında Tarım Kırsal Kalkınma, Destekleme kurumunun sınavını kazanarak Mersin İl Koordinatörlüğünde uzman olarak görev yaptım, eski kurumum beni çağırırsa ve yeni kurumum da ihtiyaç olmadığını bildirmesinden dolayı eski kurumuma 11/07/2016 tarihinde geri döndüm, darbe girişimi sonrasında da bu kurumdan ihraç edildim, ben talimat üzerine kesinlikle hesap açmadım ve yine talimat üzerine para yatırmadım, babamın arazi satışından müteahhit firmanın vermiş olduğu para hesapta duruyordu, Mersinde ev almak için inşaat firmasına parayı gönderdim, daha sonra müteahhitin bana söylemiş olduğu ev ile vereceği ev çok farklıydı, bu nedenle ev almaktan vazgeçtim ….. inşaat tekrardan bu parayı hesabıma gönderdi, benim maaş aldığım hesabım ile 2008 yılından beri kullandığım Bank ….. hesabımdan başka hesabım yoktur, ….. inşaattan gelen parayı Bank …..’da dolar hesabına çevirerek aileme tekrardan gönderdim, dediğim gibi hiçbir şekilde talimat üzerine bankaya para yatırmadım, suçsuzum beraatimi isterim,” şeklinde savunmada bulunmuştur.

İDDİA MAKAMININ ESAS HAKKINDAKİ MÜTALAASINDA:

”Sanık ….. hakkında fetö/pdy silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yapılan yargılama sonucunda sanığın üyelik boyutuna ulaşan eylemleri olmayıp ancak örgütün finansal açıdan en önemli kurumu olan Bank …..’da hesabının bulunması ve örgüte elebaşısının talimatından sonra hesap hareketinin mevcut olması nedeniyle sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım suçundan mahkumiyet kararı verilip, dosyaya yansıyan delillerde sanık …..’ın yukarıda belirtilen Bank …..’da hesap açmasının dışında fetö/pdy silahlı terör örgütü ile bağlantısının bulunduğuna ilişkin herhangi bir delilin dosyaya yansımamış olduğu, bu bakımdan örgüte yardım amaçlı Bank …..’ya para yatırmasının öncelikle olabilmesi için bir biçimde örgüt ile bağlantısının bir şekilde sağlanmış olması gerekip ayrıca Bank …..’daki hesabın 2008 yılında açılmış olup, örgüt elebaşısının talimatından sonraki para akışına yönelik sanığın savunmasının tutarlılık gösterip talimat ile hareket edildiğine yönelik herhangi bir kanıtında yansımadığı, bu bakımdan sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekip bu doğrultuda Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin kaldırılarak sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik ve suçun unsurlarının oluştuğuna dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından, sanığın üzerine atılı suçtan beraatine karar verilmesi esas hakkında mütalaa olunur,” şeklinde mütalaada bulunmuştur.

DELİLLER:

  • Bank ….. hesap hareketlerine ilişkin CD ve alınan Bilirkişi raporu,
    -…..bank dekontları,
  • Sanık savunması,
  • Sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları,

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ, OLUŞ, KABUL VE GEREKÇE:

Ayrıntıları Yargıtay Genel Ceza Kurulu’nun 26.09.2017 tarih ve 2017/16.MD-956 esas 2017/370 karar sayılı ve Yargıtay 16. Ceza Dairesi’nin 14/07/2017 tarih 2017/1443 Esas ve 2017/4758 sayılı kararlarında belirtildiği üzere; Fetö/Pdy’nin TCK’nın 314. maddesinin 1. ve 2. fıkraları kapsamında silahlı terör örgütü olduğunun anlaşılıp kabul edildiği,

Yine ayrıntıları Yargıtay Genel Ceza Kurulu’nun ve Yargıtay 16. Ceza Dairesinin aynı kararlarında belirtildiği gibi “….. iletişim sistemi somut delillerle de kanıtlandığı üzere Fetö/Pdy silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle, örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının, her türlü şüpheden uzan, kesin kanaate ulaştıracak teknik delillerle tespiti halinde kişinin örgüt ile bağlantısını gösteren delil olacağı” hususunun dairemizce de kabul edildiği,

Ayrıntıları Dairemizce de benimsenen Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 2017/1861 esas 2018/294 karar, 2017/1862 esas 2017/5796 karar ve ilk derece mahkemesi sıfatı ile verdiği 2015/3 esas 2017/3 sayılı kararlarında ve istikrar kazanmış yargısal kararlarda açıklandığı üzere;

“Örgüt üyesi, örgüt amacını benimseyen, örgütün hiyerarşik yapısına dahil olan ve bu suretle verilecek görevleri yerine getirmeye hazır olmak üzere kendi iradesini örgüt iradesine terk eden kişidir. Örgüt üyeliği, örgüte katılmayı, bağlanmayı, örgüte hakim olan hiyerarşik gücün emrine girmeyi ifade etmektedir. Örgüt üyesi örgütle organik bağ kurup faaliyetlerine katılmalıdır. Organik bağ, canlı, geçişken, etkin, faili emir ve talimat almaya açık tutan ve hiyerarşik konumunu tespit eden bağ olup, üyeliğin en önemli unsurudur. Örgüte yardımda veya örgüt adına suç işlemede de, örgüt yöneticileri veya diğer mensuplarının emir ya da talimatları vardır. Ancak örgüt üyeliğini belirlemede ayırt edici fark, örgüt üyesinin örgüt hiyerarşisi dahilinde verilen her türlü emir ve talimatı sorgulamaksızın tamamen teslimiyet duygusuyla yerine getirmeye hazır olması ve öylece ifa etmesidir.

Silahlı örgüte üyelik suçunun oluşabilmesi için örgütle organik bağ kurulması ve kural olarak süreklilik, çeşitlilik ve yoğunluk gerektiren eylem ve faaliyetlerin bulunması aranmaktadır. Ancak niteliği, işleniş biçimi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, örgütün amacı ve menfaatlerine katkısı itibariyle süreklilik, çeşitlilik ve yoğunluk özelliği olmasa da ancak örgüt üyeleri tarafından işlenebilen suçların faillerinin de örgüt üyesi olduğunun kabulü gerekir. Örgüte sadece sempati duymak ya da örgütün amaçlarını, değerlerini, ideolojisini benimsemek, buna ilişkin yayınları okumak, bulundurmak, örgüt liderine saygı duymak gibi eylemler örgüt üyeliği için yeterli değildir. (Evik, Cürüm işlemek için örgütlenme, Syf 383 vd.)

Örgüt üyesinin, örgüte bilerek ve isteyerek katılması, katıldığı örgütün niteliğini ve amaçlarını bilmesi, onun bir parçası olmayı istemesi, katılma iradesinin devamlılık arz etmesi gerekir. Örgüte üye olan kimse, bir örgüte girerken örgütün kanunun suç saydığı fiilleri işlemek amacıyla kurulan bir örgüt olduğunu bilerek üye olmak kastı ve iradesiyle hareket etmelidir. Suç işlemek amacıyla kurulmuş örgüte üye olmak suçu için de saikin “suç işlemek amacı” olması aranır. (Toroslu özel kısım syf.263-266, Alacakaptan Cürüm İşlemek İçin Örgüt syf.28, Özgenç Genel Hükümler syf. 280)

Suç örgütünün tanımlanıp yaptırıma bağlandığı TCK’nın 220. maddesinin 7. fıkrasında yardım fiiline yer verilmiştir. “Örgüt içindeki hiyerarşik yapıya dahil olmamakla birlikte, örgüte bilerek ve isteyerek yardım eden kişinin, örgüt üyesi olarak” cezalandırılacağı belirtilmiş, anılan normun konuluş amacı, gerekçesinde; “örgüte hakim olan hiyerarşik ilişki içinde olmamakla beraber, örgütün amacına bilerek ve isteyerek hizmet: eden kişi, örgüt üyesi olarak kabul edilerek cezalandırılır.” şeklinde açıklanmış, maddede yardım etme fiilleri de örgüt üyeliği kapsamında değerlendirilerek, bağımsız bir şekilde örgüte yardım suçuna yer verilmemiştir.

Yardım fiilini işleyen failin, örgütün hiyerarşik yapısına dahil olmaması, yardımda bulunduğu örgütün TCK’nın 314. maddesi kapsamında silahlı terör örgütü olduğunu bilmesi, yardım ettiği kişinin örgüt yöneticisi ya da üyesi olması ve yapılan yardımın örgütün amacına hizmet eder nitelikte bulunması gereklidir. Yardımdan fiilen yararlanmak zorunlu değildir. Örgütün istifadesine sunulmuş olması ve üzerinde tasarruf imkanının bulunması suçun tamamlanması için yeterlidir.

Yardım fiilleri, örgüte silah sağlama ve terörün finansmanı dışında tahdidi olarak sayılmamıştır. Her ne surette olursa olsun örgütün hareketlerini kolaylaştıran ve yaşantısını sürdürmeye yönelik eylemler yardım kapsamında görülebilir. (Yargıtay Ceza Genel Kurulu 11.11.1991 tarih, Esas 9-242, Karar 305). Yardım teşkil eden hareketin başlı başına suç teşkil etmesi gerekmez. Yardım bir kez olabileceği gibi birden çok şekilde de gerçekleşebilir. Ancak yardım teşkil eden faaliyetlerde devamlılık, çeşitlilik veya yoğunluk var ise, sanığın hukuki durumunun, örgüt üyeliği kapsamında değerlendirilmesi gerekebilir. (Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 2017/1861 esas 2018/294 karar, 2017/1862 esas 2017/5796 karar sayılı ilamları )
Sanık hakkında duruşmalı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda ve yukarıda değinilen açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde;

Sanık ilk derece mahkemesinde 27/06/2018 tarihli celsedeki savunmasında özetle; Daha önce aynı konuda beyanda bulunduğunu, Fetöye ait hiçbir okul ve dershaneye gitmediğini, 2008 yılında Diyanet ile umreye gittiğini, bank …..da 2008 yılında hesap açtırdığını, bütün işlemlerini bu bankadan yaptığını, kimsenin talimatıyla para yatırmadığını, savcılıkta her ne kadar paranın babasının sattığı arsadan kaynaklandığını söylese de; 30 bin liralık miktarın kız kardeşinden geldiğini, 2013 yılında ev almayı düşündüğünü, 2013 yılının ekim ayında sözleşme yaptığını, daha sonra evi beğenmediğini, ….. İnşaat tarafından hesabına 50 bin lira ve 28 bin lira para yatırdığını, babasının hacizli arsaları olduğu için paranın kendi hesabına yatırıldığını belirterek iddiaları reddetmiştir.

Alınan 10/07/2018 tarihli bilirkişi raporunda sanığın talimat tarihlerine denk gelecek şekilde Bank…..ya para yatırdığına dair dikkat çekici para artışının bulunmadığı yönünde görüş bildirildiği, Bank ….. cevabi yazıları incelendiğinde sanığın 03/10/2008 tarihinde Bank …..’da hesap açtırdığı, talimat tarihlerinden öncede sanığın hesabında para bulundurduğu, hesabında toplamış olduğu yaklaşık 90,000 TL. parayla ev almayı düşündüğü, ….. inşaat isimli şirkete daire bedeli açıklaması ile 02/04/2014 tarihinde 50,000 TL. İle 09/05/2014 tarihinde 27.889 TL. olarak eft yaptığı, daire alımından vazgeçmesi nedeniyle ….. İnşaat tarafından göndermiş olduğu paranın sanığın Bank …..’da bulunan hesabına eft ile tekrardan gönderildiği, sanık savunmaları ile alınan bilirkişi raporu ve Bank ….. hesap hareretlerinin uyumlu olduğu, sanığın FETÖ/PDY silahlı terör örgütü üyesi olduğuna ve örgüt liderinin çağrı ve talimatları üzerine Bank ….. isimli bankaya destek olmak amacıyla para yatırdığına dair, sanığın savunmasının aksine herhangi bir delil elde edilemediği ayrıca Mersin Kom Şube Müdürlüğünce çevre araştırma tutanakları irdelendiğinde sanığın ….. kullanıcısı olmadığı, dernek, sendika üyeliği, sgk kaydı ve tepe yönetimiyle irtibatının olmadığı bu nedenlerle Tüm dosya kapsamı itibariyle mevcut delillerin, sanığın örgütün hiyerarşik yapısına organik bir bağ ile dahil olduğuna dair delil olmadığı gibi Bank …..’daki hesap hareketlerinin FETÖ/PDY silahlı terör örgütüne yardım kastıyla hareket ettiğini göstermeye yeterli olmadığı, açıklanan nedenlere sanığın üzerine atılı silahlı terör örgütüne üye olma suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin delil elde edilemediği anlaşıldığından CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine yönelik aşağıda yazılı şekilde karar verme cihetine gidilmiştir.

HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

Sanık ….. hakkındaki Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/10/2018 gün ve 2018/161 Esas 2018/319 Karar sayılı HÜKMÜNÜN CMK’nın 280/2. MADDESİ GEREĞİNCE KALDIRILMASINA,

Sanık …..’ın üzerine atılı Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma suçundan isnat edilen eylemin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE,

Sanık kendisini vekil ile temsil ettiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, ilk derece mahkemesinde yapılan yargılama için maktu vekalet ücreti olan 4.360,00TL ile BAM Dairesinde yapılan yargılama içi……700,00 TL ücreti olmak üzere toplam 6.060,00 TL vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine,

Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına,

Sanık ve sanık müdafiinin yüzüne karşı, BAM Cumhuriyet ….. katılımıyla mütalaaya uygun olarak, CMK’nın 286/1. maddesi uyarınca yüzüne karşı karar verilenler yönünden tefhimden itibaren, tefhim edilemeyen ve tebliği gereken taraflar yönünden ise tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde (temyiz gerekçesi bulunmayan süre tutum dilekçesi verilmesi halinde CMK’nun 295/1 maddesi gereğince gerekçeli karar tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde ) Dairemize gerekçeli bir dilekçe verilmesi veya zabıt katibine beyanda bulunup temyiz dilekçesi mahiyetinde tutanak tutturup hakime onaylatmak suretiyle verilmesi, bir başka İlk Derece Mahkemesi veya Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi aracılığıyla dilekçe gönderilmesi, ilgilinin ceza infaz kurumunda bulunması halinde tutukevi müdürlüğüne beyanda bulunularak veya bu hususta bir dilekçe verilmesi suretiyle Yargıtay İlgili Ceza Dairesi tarafından incelenmek üzere CMK’nın 286. maddesi uyarınca TEMYİZ YOLU açık olmak üzere, 29/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

1 Yıldız2 Yıldız3 Yıldız4 Yıldız5 Yıldız (9 votes, average: 4,56 out of 5)
Loading...

YARGILAMANIN YENİLENMESİ DAVASI NASIL GÖRÜLÜR?

CMK’ya göre kanun yolu davası açabilenler yargılamanın yenilenmesi davasını açabilirler. Yasa bunu yasayollarına başvurma konusundaki genel kuralların, yargılamanın yenilenmesi yolunda da uygulanacağı biçiminde açıklamıştır. Yargılamanın yenilenmesi yoluna mahkumun ölmesinden sonra da başvurulması mümkün kılındığı için, ölüm durumunda, ölenin eşi, üstsoyu, altsoyu, kardeşleri yargılamanın isteyebileceklerdir.
Yargılamanın yenilenmesini istemek için, yasada açıklanmış bulunan nedenlerden birinin gerçekleşmiş olması şarttır.
Yargılamanın yenilenmesi istemi süreyle sınırlı değildir, çünkü bir yenileme nedeni yıllar sonra ve beklenmeyen bir anda ortaya çıkabilir. Bu bakımdan bu yol için bir süre sınırlaması koymak, bu yolun niteliğine aykırı düşer. Yasa, yargılamanın yenilenmesini istemeyi bazı biçimsel koşullara bağlamıştır. Bu istek bir dilekçeyle yapılmalı ve bunda yargılamanın yenilenmesi isteminin nedenleri ve özellikle istemin dayanağını oluşturan yeni deliller ve
olgular belirtilmelidir. Yargılamanın yenilenmesi davası, önceki son kararı vermiş olan mahkemede açılacaktır. Yargılamanın yenilenmesi CMK’da iki grup olarak öngörülmüştür: Mahkumun lehine ve aleyhine. Bu nedenler sınırlıdır. Bunlara ekleme yapılama

HÜKMÜN AÇIKLANMASININ GERİ BIRAKILMASI (HAGB) NEDİR ?

Ceza yargılaması hukukumuza getirilen yeni bir kurumdur. Temeli şudur: Sanık yargılanır, suçlu bulunur, cezalandırılır. Fakat cezası açıklanmaz, askıya alınır. Hukuki niteliği yönünden cezanın ertelenmesine (tecil) benzer bir hukuk kurumudur. Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir.
Süreyle ilgili olarak dikkat edilecek olan nokta şudur: İki yıllık süre, mahkemenin yaptığı yargılama sonunda sanığa vereceği hapis cezasının süresidir. Bu süre, yargılama konusu suçun yasada öngörülen cezasının yıl hapisle sınırlanmış olması değildir. Başka bir anlatımla, suçun cezasının 2‐5 yıl hapis olduğu bir resmi belgede sahtecilik yargılamasında, mahkeme sonuçta sanığa iki yıl hapis cezası verecek olduğunda, hükmün geri bırakılması kurumu uygulanabilir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi CMK’da belirli koşullara tabi tutulmuştur. Sanığın durumunda bu koşulların bulunması şarttır. Bu koşullar içinde sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması önde gelir.
Mahkemenin, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurarak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması da şarttır. Ayrıca suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi, gerekir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanık, beş yıl süreyle denetim süresine tabi tutulur.

CEZA DAVASINI KİM AÇAR, NASIL AÇILIR?

Savcı yaptığı hazırlık soruşturması sonunda, kovuşturmama kararı vermediğinde, araştırma konusu eylemin suç oluşturduğu konusunda yeterli şüpheye ulaşmış demektir. Bunun sonucu olarak bu uyuşmazlığı çözülmek üzere mahkeme önüne götürmek zorundadır.
Savcı davayı açmadan önce bütün koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğini iyi biçimde değerlendirmek durumundadır, çünkü hakkında ceza davası açılan kişi sanık adını alacak, onun toplum içindeki durumunda bu nedenle değişik olacak (son soruşturma sonunda beraat
etse bile), öte yandan yine boş yere açılmış bir kamu davasında yapılan giderler de boşa gidecek ve bunun yanında toplumdaki adalet duyguları da zedelenecektir.
Savcının açtığı dava bir ceza davası olduğundan ve bu davayla toplumda bozulmuş olan düzenin yeniden kurulması istendiğinden, kamu adına açılmış bir davadır ve bu nedenle de “kamu davası” adını alır. Savcı, devletin bir görevlisi olarak bu davayı devlet adına açmaktadır. Dava, bir uyuşmazlığın yargıç önüne götürülmesi ve orada tutulmasıdır. Bu uyuşmazlık ceza uyuşmazlığı olduğunda, dava, ceza davasıdır. Her ceza davasında iki ögenin (unsur) kesinlikle bulunması gerekir. Bunlar kişi ve eylem ögeleri (unsurları) dır. Hukukumuzda belirsiz kişilere karşı ceza davası açmak mümkün değildir. Savcı bir eylemden ötürü kamu davasını açtığında, bu davanın sanığını da göstermelidir. Bunun yanında bu sanığa atılan suç, daha yerinde deyişle, onun suçlandığı eylem de gösterilmek gerekir. Kişi hangi suçu işlemek şüphesi altında olduğunu bilmek durumundadır. Bu, sanık için bir güvencedir. Ayrıca bu iki öğe yargı organının yetki ve görev alanının belirlenmesi bakımından da önem taşır. Gerçekten “davasız yargı olmaz” ilkesi gereğince, yargı organı ancak önüne getirilen uyuşmazlıkları çözebilir ve yargılanması istenen kişileri yargılayabilir.
Bir uyuşmazlığa kendiliğinden el atamaz. Bu bir açıdan da itham sisteminin bir sonucudur. Tarihte tahkik sisteminin sakıncaları yaşanmıştır. Bu sistemde iddia ve yargı görevi aynı kişi ve organda birleştiğinden, kişiler bakımından tam anlamıyla güvensizlik doğuran bir
durumdur. Yargılanan kişi aynı zamanda iddia eden ve koğuşturan makam ya da kişi de olduğunda, bu sistemde yargı, ancak bazı iddialara kılıf bulmak amacına hizmet eder.

HAZIRLIK SORUŞTURMASI NEDİR?

Ön soruşturma aşaması bugün hazırlık soruşturmasından oluşmaktadır. Hazırlık soruşturmasız bir ceza yargılaması faaliyeti düşünülemez. Ne kadar kısa ve çabuk olursa olsun, bir hazırlık soruşturması mutlaka yapılır. Hatta bunu daha da genelleyerek, hazırlık soruşturmasının ön soruşturmanın bir bölümü olduğunu
düşünerek, ön soruşturmasız ceza yargılaması olmayacağını söylemek yerinde olur. Bu bakımdan ön soruşturma ile son soruşturma arasındaki ilişki şöyledir: Son soruşturmasız bir ceza yargılaması gerçekleşebilir. Bu mümkündür, çünkü yargılamanın hazırlık soruşturması sonunda bitmesi ve işin son soruşturmaya aktarılmaması olanağı vardır.
Bunun anlamı, her ceza yargılamasında son soruşturmanın kesinlikle var olan bir aşama olmamasıdır. Fakat buna karşılık ön soruşturmasız ceza yargılaması yoktur.
Bu noktada bir husus hatırlanmalıdır. Hangi toplum olursa olsun, her işlenen suç için bir ceza yargılaması faaliyetinin mutlaka yapıldığı sonucu doğru bir sonuç değildir. Hiçbir ülkede böyle bir mutlak sonuç yoktur, ceza yargılaması faaliyeti bir suç haberinin kovuşturma organlarına (savcılık, polis, jandarma) ulaşması ile
başlamaktadır.
Böyle bir haber söz konusu olmadığında, ceza yargılaması mekanizması harekete geçmez. Bunun çeşitli nedenleri olabilir. Bunların başında, kişilerin korkması, suç failini affetmesi, başka suçların işlenen suçun üzerine bina edilmesi, mağdurların herhangi bir şekilde tatmin edilmeleri gibi nedenler, suçların kovuşturmasız, sonuçta cezasız kalmasının nedenleri olabilir.
Hazırlık soruşturmasının iki işlevi vardır. Bunlar, hazırlama ve ayıklamadır. “Hazırlama” denince, hazırlık soruşturmanın son soruşturmayı en iyi biçimde hazırlaması akla gelir. Son soruşturmanın en kısa süre içinde bitirilmesi ve eylemin
suç olduğu ya da olmadığı konusunda sonuca ulaşabilmesi, iyi bir hazırlık soruşturması ile mümkündür. Bu evrede deliller iyi ve sağlıklı biçimde toplanır, şüpheyi oluşturan olgular iyi değerlendirilir ve bunların kimlere suç atılmasını haklı kıldığı tam olarak ortaya konursa, son soruşturmayı yapan mahkemenin işi de kolaylaştırılmış olur. “Ayıklama” da hangi olaylardan ötürü son soruşturma yapılacağını ve hangileri için yapılmayacağını belirlemektir. Bu alanda bir ayıklama yapılacağından, bu husus, hazırlık soruşturmanın bir işlevi olmaktadır.
Her gün kovuşturma organı olarak savcılığa ve onun yardımcı kuruluşlarına, kolluğa ve jandarmaya gelen binlerce suç haberi ve suç duyurusu içinden, gerçekten suç şüphesi taşıyan olayların ayıklanması hazırlık soruşturmanın görevidir. Bu ayıklamayı yapabilmek için, bir araştırma faaliyetine gerek vardır. Bu faaliyet sonunda bazı suç duyurularının asılsız olduğu, ciddi olmadığı, bu olaylarda yeterli suç şüphesi bulunmadığı ya da olayın suç teşkil etmediği ortaya çıkabilecektir ve
bunların yargıç önüne götürülmesi de gereksiz olacaktır. Ancak suç şüphesi taşıyan ve belirli kişilere yüklenebilecek olaylardan ötürü yargı organlarının çalışması istenecektir.
Yeryüzünde gerçekleşen olaylar arasında benzerlikler bulunmasına rağmen, olayların gerek nedenleri gerek yapısı ve gerek sonuçları birbiriyle eş olamayacağına
göre, hazırlık soruşturmasının “ayıklama” işlevinin ne denli önemli olduğu kendiliğinden ortaya çıkar.

HABERLEŞME ARAÇLARININ DİNLEMEYE ALINMASI NEDİR?

Haberleşme araçlarının dinlemeye alınması, bir ceza olayı nedeniyle, her türlü haberleşme aracı ile yapılan konuşmanın, kanuni şartlar gerçekleştiğince, yetkili
makamlar tarafından dinlenmesi ve kayda alınmasıdır. Bu konu bugün elkoyma içinde mütalaa edilmektedir. Haberleşme olanaklarının hızla yayıldığı bir dönemde,
haberleşme araçları arasına katılan bütün araçlar aynı kapsamda mütalaa edilmektedir. Bu çerçevede telefon, teleks, telefaks, telsiz yoluyla haberleşmeler, el koymanın bu türüne konu olabilecektir. Yukarıda sayılan haberleşme araçları, bir olayın yargılanması ile ilgili delil kaynağı olmak niteliğini taşıdığında, ceza yargılaması alanında bunlardan faydalanılacaktır. Ancak bu noktada öteki yargılama
önlemlerinde olduğu gibi, elkoymanın bu türünde dahi, gerçeğin ortaya çıkarılması ile kişiye tanınan hak ve özgürlüklerin birlikte mütalaa edilmesi ve bu çerçevede
bir değerlendirmenin yapılması gerekecektir. Bu değerlendirme en iyi biçimde yasa koyucu tarafından Anayasada yer alan kurallar ve öteki yasal düzenlemelerin göz önünde bulundurulması ile yapılabilecektir. Birazdan üzerinde durulacağı gibi, ülkemizde haberleşme araçlarının dinlemeye alınması konusunda son yıllarda özel yasal düzenlemeler yapılmıştır. Bunun yapılması bir zorunluluktur. Bir suç dolayısıyla yapılan soruşturmada, başka surette failin belirlenememesi veya delil elde etme olanağının bulunmaması halinde, maddenin uygulanmasının mümkün olmasıdır. Madde bu niteliğiyle, yedek bir normdur. Delillere ve sanıklara başka yol ve yöntemlerle ulaşılabildiğinde, bu madde uygulanamaz. Somut bir olayda yapılan yargılamada, başka yol ve yöntemlerle, yukarıda sıraladığım sonuçlara ulaşıldığı
ortaya konulduğunda, bu madde uygulanarak elde edilen tüm sonuçlar hukuken geçersiz olur. Bunlar, hukuka aykırı olarak elde edilen deliller olarak kabul edilmek
gerekir. Bunlar yargılamada kullanılamaz. Bu önlem, niteliği yönünden haberleşme özgürlüğüne getirilen ağır bir sınırlamadır. Bu nedenle çok hassas uygulanmak zorundadır. Bu hükmün de yedeklik niteliği dikkatten kaçırılmamalıdır.
Maddede, önlemin uygulanmasının ancak sayılan suçlarda mümkün olması, belirttiğim hususların göz önünde bulundurulmasının sonucudur. Böyle bir listenin
yasada yer alması bence uygun bir çözümdür.

ZORLA GETİRME NE DEMEKTİR?

Bir yargıç kararıyla, sanık ve tanıkların özgürlüklerinin kolluk tarafından sınırlandırılarak, bu kişilerin çağıran makama götürülmesidir.
Zorla getirme bir yargılama önlemi olarak özgürlüğü sınırlandırır. Bu bakımdan Anayasa gereğince yargıç kararına dayanmalıdır. Bu önlemin amacı, kendisini
çağıran makam önüne kendi rızası ile gelmeyenleri, kolluk gücüyle getirmektir. Bu nedenle de zorla getirme gerçekleştiğinde, sona erer. Örneğin bir tanık zorla
getirilip beyanda bulunduğunda, serbest kalır. Zorla getirme, bir müzekkere ile gerçekleşir. Buna zorla getirme müzekkeresi denir. Uygulamada ve yasada buna aynı ad verilmektedir. Bu müzekkere sanık ya da tanığın bulunduğu yerdeki kolluk makamlarına hitap eder. Bunda, getirilmesi istenen kişinin kimliği, eşkali (tanınmasını kolaylaştıracak olan özellikler), sanıksa kendisine yüklenen suç ve tanıksa niçin zorla getirildiği yazılmak gerekir. Ayrıca bu müzekkerenin bir suretinin kişiye verilmesi şarttır. Zorla getirme müzekkeresi günlü ya da günsüz olabilir.
Günsüz olduğunda, hemen yerine getirilir ve kolluk istenen kişiyi hemen çağıran makama götürür. Günlü zorla getirmelerde de, sanığın özgürlüğünün kısıtlanması, zamanında çağıran makamda hazır bulunacak biçimde ayarlanmak gerekir. Yasa bunu, zorla getirmenin, getirme için haklı bir zamanda başlaması ve işlemin sonuna kadar sürmesi biçiminde açıklamıştır. CMK’da zorla getirme kurallarının tanık, bilirkişi, mağdur ve şikayetçi için de uygulanması öngörülmektedir. Uygulamada çekilen sıkıntıları dikkate alan bir değişikliktir; dosyaların sürüncemede kalmasını
Önleyecektir. Bilirkişiler hakkında 1985 yılına kadar zorla getirme durumu uygulanmazken, yasada 1985’de yapılan değişiklikle, bilirkişiler hakkında tanıklara ilişkin hükümlerin uygulanacağının açıklanmış oluşu, bilirkişilerin de zorla getirileceği sonucunu ortaya çıkarmaktadır.
Uygulamada bugün zorla getirme kurumu yasadaki görüntüsünden ve amacından saptırılmıştır. Özellikle büyük yerleşim yerlerinde, kolluk bir sanık ya da tanıkla ilgili zorla getirme müzekkeresini aldığında, bu kişiye bunu tebliğ etmekte, çağıran makama gitmesini, gittiğini ve çağrıya uyduğunu belgelemek ve ispatlamak bakımından, kendisine verilen belgeyi mahkeme kaleminde mühürletmesini istemektedir. Bu belge o kişi tarafından kolluğa geri getirildiğinde, işlemin hukuka uygun yapıldığı varsayılmaktadır.

YAKALAMA NEDİR?

Yakalama, suç şüphesi altında olan kişilerin özgürlüklerinin, henüz bir yargıç tarafından verilmiş tutuklama kararı olmadan önce sınırlandırılmasıdır.
Yakalama da öteki ceza yargılaması önlemleri gibi, ceza yargılamasının ve yargılama önlemlerinin amacına sahiptir. Ayrıca yakalama tutuklamayı mümkün kılmak için başvurulan bir önlem olduğundan, bununla yakın ilgisi vardır ve bunun aracı durumundadır. Yakalama yargıç kararına dayanmadığından, gerek Anayasada gerek yasada çok sıkı koşullara tabi tutulmuştur. Anayasa, yakalamanın ancak suçüstü durumlarında ve gecikmesinde tehlike olan durumlarda mümkün olduğunu belirtmiştir. Zaten yakalama kavramı suçüstü kavramı ile iç içe bir kavramdır, çünkü yakalama dendiği zaman suçüstü akla gelir. Bunun bir sonucu olarak, öteki yargılama önlemlerinde görülmeyen bir durum yakalama bakımından ortaya çıkar. Bu da kişilerin de bu önlemi uygulayabilmeleri, yani suç şüphesi içinde olan kişileri yakalayabilmeleridir. Bir başka deyişle, suçüstü durumlarda kişiler de şüphelileri
Yakalayabileceklerdir. Yakalamada yargıç kararı olmadığından, yakalanan kişinin durumu güvenceli değildir. Yakalanan kişi gözaltına (nezaret) alınır. Bu, kişinin kolluğun gözetim ve denetimi altında bulunması demektir. Gerek Anayasalar ve gerek yasalar, kişilerin özgürlüklerinin yargıç kararıyla sınırlandırılmasını, kısıtlanmasını temel ilke olarak benimsediklerinden, gözaltında tutulma süreleri daima kısa tutulmuş ve yakalanmış kişilerin en kısa sürede yargıç önüne çıkarılmaları gereği düzenlenmiştir. Hatta denebilir ki, bir hukuk düzeninde yakalanan kişilerin gözaltında tutulma sürelerinin kısa ya da uzun oluşuna göre, bu devlette kişilerin hak ve özgürlüklerine verilen değer anlaşılır. Yakalanan kişi yargıç önüne çıkarıldığında, yargıç bu kişinin ya tutuklanmasına ya da salıverilmesine karar
verir.

ADLİ KONTROL NE DEMEKTİR?

Adli kontrol, CMK’nın getirdiği bir kurumdur; niteliği açısından bir yargılama önlemidir. Temel amacı, tutuklamanın ağır sonuçlarını ortadan kaldırmaktır.
Bir suç sebebiyle yürütülen soruşturmada, tutuklama sebeplerinin varlığı halinde, şüphelinin tutuklanması yerine adlî kontrol altına alınmasına karar verilebilir.
Kanunda tutuklama yasağı öngörülen hallerde de, adlî kontrole ilişkin hükümler uygulanabilir. Adli kontrol, ceza yargılaması hukukumuza yeni giren bir kurumdur. Bu kurumun hukuki niteliği, tutuklamanın bir türevi olmasıdır. Bunun anlamı şudur: Tutuklamanın koşullarının ve nedenlerinin gerçekleştiği hallerde, yargıç tutuklama kararı vermeyecek, fakat sanığın adli kontrol altına alınmasına karar verecektir. Adli kontrol, sanığın yasada sıralanan yükümlülüklerden birine ya da birden çoğuna (yurt dışına çıkma yasağı; yargıcın belirleyeceği yerlere, belirli zamanlarda başvurmak v.b.) tabi tutulmasıdır.
Maddede, bu kararı verecek olan yargıca geniş bir skala içinde seçenekler sunulmuştur. Yargıç, olayın oluşu, sanığa yüklenen suç ve delilleri gibi hususları dikkate alarak, adli kontrol kararında sanığın tabi olacağı yükümlülük/yükümlülükleri belirtecektir.
Adli kontrol kapsamındaki yükümlülükleri yargıç değiştirmek hakkına sahiptir. Önemli olan husus, bu yükümlülükler altına konulan sanığın yargılamada gerçeğin ortaya çıkmasına yardımcı olması ve sonuçta verilecek olan hükmün kağıt üzerinde kalmasını önlemektir.
Dikkat edilmek gerekir ki, adli kontrol altına alınan sanık, kendisine yüklenen yükümlülükleri gereği gibi, eksiksiz olarak yerine getirmediği takdirde, yargıç bu
kararın geri alınmasına ve sanığın tutuklanmasına karar verecektir.

TUTUKLAMA (TUTUKLULUK) SÜREYLE SINIRLI MIDIR?

Bu konuda ilk söylenmesi gereken husus şudur:
Tutukluluk süresinden söz edildiği zaman, şüpheli hakkında tutuklama kararı verilmiş, kişi hakkında tutuklama kararı uygulanmış ve bir tutukevine konulmuş
olması söz konusudur. Ağır ceza mahkemesinin görevine girmeyen işlerde tutukluluk süresi en çok bir yıldır. Ancak bu süre, zorunlu hallerde gerekçeleri gösterilerek altı ay daha uzatılabilir.
Ağır ceza mahkemesinin görevine giren işlerde, tutukluluk süresi en çok iki yıldır. Bu süre, zorunlu hallerde, gerekçesi gösterilerek uzatılabilir; uzatma süresi toplam üç yılı geçemez. Uzatma kararları, Cumhuriyet savcısının, şüpheli veya sanık ile müdafinin görüşleri alındıktan sonra verilir. Ancak millet ve devlete karşı suçlarda, devletin güvenliğine karşı suçlarda, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlarda, milli savunmaya karşı suçlarda, devlet sırlarına karşı suçlar ile casuslukta,
tutukluluk süresi soruşturma evresinde, en çok bir yıl altı aydır. Bu sure, gerekçesi gösterilerek altı ay daha uzatılabilir.

Whatsapp ile ulaşın bize
Whatsapp'a gönder

Bu Sayfadaki İçeriği KOPYALAYAMAZSNIZ !!!